Τα ναζιστικά στρατόπεδα του Άουσβιτς είναι από τις περιπτώσεις που για να αντιληφθεί το μυαλό το μέγεθος της καταστροφής και της ανθρώπινης θηριωδίας πρέπει να το επισκεφτείς από κοντά. Μια εμπειρία που θα μείνει για πάντα χαραγμένη στο μυαλό μου και στις αμέτρητες φωτογραφίες που έχω τραβήξει.
Το στρατόπεδο συγκέντρωσης - εξόντωσης των Εβραίων από τους Ναζί βρίσκεται στην πόλη Oσβιέτσιμ (Auschwitz στα Γερμανικά) 60 χιλιόμετρα περίπου μιάμιση ώρα δυτικά της Κρακοβίας. Από το 1979 ανήκει στα Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς. Αν βρεθείτε στην Κρακοβία καλό είναι να αγοράσετε μια οργανωμένη εκδρομή με ξεναγό για να πάτε διότι θα δυσκολευτείτε λίγο να αντιληφθείτε τα γεγονότα. Τα 5 χρόνια φρίκης κατά την περίοδο 1940-1945 είχαν σαν αποτέλεσμα την εξόντωση περίπου ενάμισι εκατομμυρίων Εβραίων από τους Ναζί.
Το στρατόπεδο συγκέντρωσης χωριζόταν σε τρία μέρη: το Αουσβιτς Ι το οποίο ήταν το αρχικό στρατόπεδο συγκέντρωσης όπου γινόταν και η διαλογή, το Μπίρκεναου και το τρίτο μέρος είναι το στρατόπεδο Άουσβιτς Γ΄ Μόνοβιτς, το οποίο ιδρύθηκε το 1942 στο χωριό Μονοβίτσε, 6 χλμ. από το Οσβιέτσιμ, ως τόπος καταναγκαστικής εργασίας.
Όλα τα στρατόπεδα του συγκροτήματος Άουσβιτς περικυκλώνονταν με πύργους κατόπτευσης και φράχτες με αγκαθωτά ηλεκτροφόρα συρματοπλέγματα. Η επαφή των κρατούμενων με τον έξω κόσμο απαγορευόταν.
Φτάνοντας στο Άουσβιτς τα αισθήματα ανάμεικτα. Η αρχική περιέργεια μου είχε μετατραπεί σε λύπη και στεναχώρια. Η ξεναγός μας παρέλαβε στην είσοδο της καγκελόπορτας που πάνω γράφει χαρακτηριστικά στα γερμανικά ΄΄ARBEIT MACHT FREI'' δηλαδή η δουλειά σε ελευθερώνει. Βλέπετε όλα ήταν ένα σχέδιο καλό μελετημένο και σκοπός ήταν να μην πανικοβάλλεται ο κόσμος για ξεσηκωμό. Χαρακτηριστικές φωτογραφίες ντοκουμέντα να δείχνει γυναικόπαιδα χαμογελαστά να μην γνωρίζουν το τι θα ακολουθούσε. Οι δε ηλικιωμένοι δεν είχα καν την επιλογή. Η διαδικασία μπαίνοντας στο Άουσβιτς γι αυτούς ήταν άμεσα θάλαμος αερίων.
''On the way to death '' Ο δρόμος προς τον Θάνατο
Μετά την διαλογή το σχέδιο έμπαινε σε λειτουργία. Άνθρωποι να ξεγυμνώνονται να παίρνουν την χαρακτηριστική ριγέ στολή και με τον τυπωμένο αριθμό στο χέρι να στοιβάζονται σε κοιτώνες με ξύλινα κρεβάτια και να δουλεύουν ασταμάτητα 18 ώρες ακόμα και περισσότερο, πεινασμένοι και όταν είχαν την ατυχία να αρρωσταίνουν να οδηγούνται στους θαλάμους αερίων. Στο θάλαμο αερίων (πίστευαν ότι θα έκαναν μπάνιο) αφού θανατώνονταν με το δηλητηριώδες αέριο Κυκλώνα Β σε διάστημα 15 -20 λεπτών έχαναν την ζωή τους και μεταφέρονταν στα κρεματόρια που κατασκευάστηκαν από τις κατοχικές αρχές της ναζιστικής Γερμανίας για καύση.
Τα άδεια κουτιά του Κυκλώνα Β.
Ειδικές ομάδες κρατουμένων, οι λεγόμενοι «Ζόντερκομάντο» (Sonderkommando), είχαν εντολή και μη μπορώντας να κάνουν κάτι διαφορετικό, να εφοδιάζουν τους φούρνους των κρεματορίων με τα πτώματα που μεταφέρονταν από τους θαλάμους αερίων, αφού αφαιρούσαν πρώτα δαχτυλίδια, σκουλαρίκια, χρυσά δόντια κλπ. από τους νεκρούς. Η τέφρα χρησιμοποιούνταν ως λίπασμα ή ως υλικό για να αποξηρανθούν οι γούρνες και τα ποτάμια της περιοχής.
Ο Γιόζεφ Μένγκελε ο γερμανός γιατρός του στρατοπέδου εξόντωσης Αουσβιτς- Μπίρκεναου γνωστός ιδίως για τα πειράματα που έκανε με ανθρώπους, κυρίως σε παιδιά τα οποία οδηγούσαν συνήθως στον θάνατό τους. Έμεινε στην ιστορία ως ο Άγγελος του Θανάτου (Todesengel von Auschwitz)
Από τις φωτογραφίες ντοκουμέντα διακρίνεται η ημερομηνία που έμπαινα στα στρατόπεδα, η ημερομηνία που οδηγούνταν στον θάνατο καθώς και ο αριθμός τατουάζ. Η ημερομηνία ζωή τους στο στρατόπεδο δεν διαρκούσε περισσότερο από 1 χρόνο το πολύ ενάμιση. Για τους Γερμανούς δεν υπήρχαν ονόματα αλλά αριθμοί που τους κτυπούσαν στο χέρι και όλοι με κομμένα μαλλιά.
Όσοι κρατούμενοι προσπαθούσαν να δραπετεύσουν κατέληγαν στον θάνατο είτε από πείνα είτε από εκτέλεση.
Το σημείο όπου γίνονταν οι εκτελέσεις σήμερα αποτελεί σημείο φόρου τιμής για αυτούς που σκοτώθηκαν.
Μέσα στις περιοχές του στρατοπέδου βρέθηκαν μετά την απελευθέρωση χιλιάδες αντικείμενα που ανήκαν στους Εβραίους, οι οποίοι βρήκαν εδώ το θάνατο. Είναι βαλίτσες (μερικές με ονοματεπώνυμα και διευθύνσεις των σκοτωμένων), εβραϊκές ενδυμασίες προσευχής (ταλλίθ), τεχνητά μέλη αναπήρων, γυαλιά, παπούτσια, βούρτσες, πινέλα όλων των ειδών προσωπικών αντικειμένων.
Όταν ο Σοβιετικός Στρατός απελευθέρωσε το στρατόπεδο στο Οσβιέτσιμ, βρέθηκαν στις αποθήκες 7.000 κιλά μαλλιά, συσκευασμένα σε σάκους. Ήταν απομεινάρια γυναικείων μαλλιών, τα οποία οι αρχές του στρατοπέδου πουλούσαν σε γερμανικά εργοστάσια. Από τα ανθρώπινα μαλλιά οι γερμανικές εταιρείες παρασκεύαζαν υφάσματα.
Σήμερα, τα αντικείμενα αυτά αποτελούν το βασικό μέρος της συλλογής του Μουσείου και εκτίθενται στα μπλοκ του πρώην στρατοπέδου Άουσβιτς Α΄, όπου βρίσκεται η γενική έκθεση του Μουσείου. Στις συλλογές του Μουσείου βρίσκονται και εκτίθενται σε βιτρίνες:
- 2 τόννοι ανθρώπινα μαλλιά.
- πάνω από 80 χιλιάδες παπούτσια.
- περίπου 3,8 χιλιάδες βαλίτσες,
- περίπου 12 χιλιάδες κατσαρόλες.
- περίπου 40 κιλά γυαλιά.
- 460 τεχνητά μέλη (προσθέσεις).
- 570 ραβδωτές στολές στρατοπέδου.
- 260 πολιτικές περιβολές.
- 260 ταλλίθ.
Η είσοδος του Μπιρκενάου.
Οι ράγες του τρένου όπου ήταν στοιβαγμένοι χιλιάδες άνθρωποι σε βαγόνια κατέληγαν μέσα από το στρατόπεδο. Πολλές φορές αρκετοί έχαναν την ζωή τους μέσα σε αυτά λόγο της ζέστης, του μεγάλου αριθμού που βρισκόταν μέσα και του μη υπαρκτού αέρα.
Το κρεματόριο στο Μπίρκεναου όπως είναι σήμερα.
Στις 27 Ιανουαρίου το 1945 τα σοβιετικά στρατεύματα εισέβαλαν στο στρατόπεδο και απελευθέρωσαν 7 χιλιάδες κρατουμένους οι οποίοι άφησαν πίσω τους οι Γερμανοί.
Τον Ιουλίου 1947, η Πολωνική Βουλή ψήφισε το νόμο για αν διατηρηθούν τα εδάφη και τα κτήρια του στρατοπέδου και ίδρυσε το Κρατικό Μουσείο Άουσβιτς – Μπίρκεναου στο Οσβιέτσιμ. Σκοπός του Μουσείου έκθεση είναι η διατήρηση της μνήμης του εγκλήματος που διαπράχθηκε κατά της ανθρωπότητας.
No comments :
Post a Comment